Begrip en verbinding
De meesten van ons willen graag begrepen worden. Iemand zei afgelopen week in een reactie op de vraag waarom het krijgen van begrip zo belangrijk is, het volgende: ” Als ik begrip krijg, dan heb ik het idee dat ik er niet alleen voorsta”. Dat is een hele mooie: de gedachte dat je, als je begrepen wordt, je er niet alleen voorstaat. Alleen is deze helaas niet waar. Er “alleen voorstaan” bij onbegrip is slechts een poging om gevoelens van eenzaamheid te voorkomen. Mijn mening tenminste.
Welke behoefte heb je?
We pakken er even de methode SHIFT bij die we in onze trainingen veelvuldig hanteren: De eerste vraag is dan: welke behoefte zou je graag vervuld willen zien? In dit geval is dat de behoefte om begrepen te worden zodat je er niet alleen voorstaat. Ik maak die laatste opmerking nog even iets steviger: “als ik begrip krijg, dan voel ik me gewaardeerd en erkend (door de ander ) en daardoor hoef ik gevoelens van eenzaamheid (door onbegrip) niet te ervaren” . Kort door de bocht gezegd: dan heb je meer grip op je leven want je staat er niet alleen voor, er is iemand die je kan volgen, die je begrijpt en dat voelt een stuk veiliger dan dat je niet begrepen wordt. Nadeel is dat het best lastig is voor iemand anders om jou écht te begrijpen. Iemand kan je volgen in je verhaal; iemand kan zich verplaatsen in jou en snappen wat je zegt. Maar het écht begrijpen op de manier zoals jij het ervaart, bedoelt of voelt? Dat kan helemaal niet. Want de ander is niet JIJ. De ander is een ander persoon, met andere ervaringen, opvattingen. De ander is opgegroeid in een andere omgeving en heeft andere gedachten en overtuigingen gevormd. Ze kunnen veel raakvlakken met je hebben, dan spreken we over een klik. Maar de ander kan nooit helemaal JIJ zijn want er is maar 1 unieke JIJ in deze wereld. Is écht begrip krijgen van de ander dan niet een illusie vraag ik me af?
Afhankelijkheid
Een tweede nadeel: je wordt volledig afhankelijk van de ander om een goed gevoel over jezelf te hebben. De andere heeft de controle over jouw gevoelens door je wel of niet te (willen) begrijpen en grijpt je daarmee naar de strot als die ander minder goeie intenties heeft. Los daarvan, hoe voelt het om voor een goed gevoel in deze, helemaal afhankelijk te zijn van een ander?
Wat doe je voor een beetje begrip? Vraag 2: wat doe je allemaal om dat begrip te krijgen van de ander? Je gaat je lopen verantwoorden, toelichten. Je gaat het uitleggen, jezelf verdedigen indien nodig. Of je hoopt maar dat de ander een glazen bol heeft waarin ie kan aflezen wat jou stille hints betekenen. Kortom, je stop een heleboel energie om maar begrip te krijgen van de ander. Je hebt er soms zelfs misschien wel een fikse ruzie voor over! Samengevat: je doet van alles, wat veel energie kost, om te ander duidelijk te maken wat je (niet) wilt, bedoel, wil zeggen, te overtuigen van jouw goede intenties etc. Alles voor een stukje begrip. In de hoop of verwachting dat je dan dit begrip ook krijgt en dat je daarmee een bevestiging krijgt van de ander. Dat de ander een medestander is, die jouw steunt in je verhaal. Waardoor je niet hoeft te ervaren dat je er (weer) alleen voorstaat of dat je niet hoeft te ervaren dat je misschien, diep van binnen, wel heel eenzaam bent. Al heel lang.
Wat levert het jou op?
Wat is het resultaat, wat is je opbrengst? Op korte termijn heb je misschien het idee of gevoel dat de ander je begrijpt. Dat is fijn want dan sta je er niet alleen voor. Even. Ik heb eerder al aangegeven dat een ander jou nooit écht helemaal kan begrijpen want de ander is de ander en jij bent jij.
Wat is je opbrengst op langere termijn? Krijg je zoveel begrip van anderen dat het je gevoelens van eenzaamheid ( omdat je er alleen voorstaat) ook structureel wegneemt? Ik vraag je om heel eerlijk te zijn naar jezelf .. Is dat diepe gevoel van eenzaamheid weg en blijft het weg? Neen. En wat doe je vervolgens? Je gaat nog harder je best doen om maar begrepen te worden. Je gaat uithalen naar anderen omdat ze je niet (altijd) begrijpen. Je voelt boosheid, frustratie en je staat er alsnog alleen voor in jouw beleving.
Begrip en verbinding
Kortom: je zou graag meer begrip willen in je leven; meer het gevoel van verbondenheid willen voelen. Daar doe je van alles voor of je laat er van alles voor. Het resultaat op langere termijn? Teleurstelling en nog meer gevoelens van eenzaamheid.
Begrijp lekker jezelf
In de SHIFT methode lossen we dit als volgt op: Wat zou er gebeuren als je stopt met alles wat je nu doet om begrip van anderen te krijgen? Wat zou er gebeuren als je een begin maakt om jezelf eens te gaan begrijpen zonder dat je daarvoor zo nodig verantwoording e.d. hoeft af te leggen om maar je eigen onzekerheid of eenzaamheid niet te hoeven voelen? Wat zou er gebeuren als je keuzes maakt, beslissingen neemt of meningen hebt waar je alleen maar begrip van jezelf voor nodig hebt om je er goed bij te voelen? Misschien verwacht je dat er dan hele negatieve dingen gebeuren. Zoals dat mensen je dan verlaten en je eenzaam gaat zijn. Maar hé .. hoeveel eenzamer kun je diep van binnen nog worden met al je pogingen om, door begrip te krijgen van anderen, teleurstelling te oogsten en daarmee geconfronteerd te worden met je diepere gevoelens van eenzaamheid? Dat wat je met alle macht probeert te voorkomen door het krijgen van begrip – eenzaamheid – voel en ervaar je al steeds ondanks al je pogingen om het te voorkomen. Misschien wel al bijna heel je leven.
Misschien eens tijd om daar mee te gaan stoppen en de energie in jezelf te gaan steken?
Om te werken aan begrip voor jezelf?
Als je er klaar voor bent om hier aan te werken, zijn wij er ook klaar voor om hier mee met jou aan de slag te gaan.
Krijg grip op begrip
Begrip is niet iets dat je vast kunt grijpen bij anderen. Wil je echt begrepen worden, krijg dan grip op het begrip voor jezelf.
Begrepen? Goed zo, aan de slag dan!