In de huidige maatschappij zien we dat de vrouw in het algemeen haar plek in het sociaal maatschappelijke leven aan het hervinden is. Of aan het herpakken is.
Vrouwen beklimmen de sociale ladder, nemen hogere posities in bij overheid en bedrijven en profileren zich steeds meer in de door mannen gedomineerde wereld.
Het wordt vanuit de overheid ook gestimuleerd en zelfs wordt er, vanuit de overheid, een waardeoordeel gehangen aan vrouwen – moeders – die nog maar “slechts” deeltijd werken. Vanuit de overheid wordt het liefst gezien dat moeders full time deelnemen aan het arbeidsproces en hun kinderen zo vroeg mogelijk en zoveel mogelijk “uitbesteden”.
Nu wil ik met deze blog niet de moraalridder gaan uithangen of feministische gevoelens overhoop schoppen. Wel wil ik het hebben over de primaire rol van de vrouw, gezien vanuit de Vrouwelijke energie.
De Vrouwelijke Energie is scheppend
Ze schept leven en geen ander wezen dan het vrouwelijke is daartoe in staat. De Vrouwelijke Energie is verbindend. Ze is de magneet die gezinnen en gemeenschappen bij elkaar kan houden. De Vrouwelijke Energie is creatie kracht. Ze kan van niets iets maken. De Vrouwelijke Energie is vooral ook de Beschermer van het veilige kind.
Dat mag je op 2 manieren oppakken:
Letterlijk als moeder van 1 of meerdere fysieke kinderen. Dan is het haar primaire rol om haar kind(eren) te beschermen door ze te voeden, te kleden, te troosten, lief te hebben, ze een veilige hechting te geven. In deze moderne tijd worden vaders daarin uiteraard ook geacht een rol te spelen en toch, het blijft slappe thee bij waar een moeder van nature toe in staat is. De band van een moeder met haar kind is de sterkste band tussen mensen die er bestaat en komt het dichter bij onvoorwaardelijke liefde dan welke verbinding dan ook. Zo is het van nature. Of deze band in deze moderne tijd als zodanig wordt gezien, ervaren, gekoesterd en onderhouden is een tweede en dus ook maar de vraag;
Energetisch als moeder. Moedergevoelens zijn er, of je wilt of niet. Of je ze wegstopt onder een dikke laag conditioneringen of beschadigingen of niet. Een vrouw is een moeder en daarmee ook een verzorger. Dat zit in de genen. Of het er nu uitkomt of niet. Dus ook als je niet letterlijk een moeder bent, zit de moeder-natuur in je. Wil je zorgen en verzorgen. Wil je troosten en anderen voeden met liefdevolle gevoelens. Die drang is een onderdeel van je vrouw zijn. Vanuit de natuur. Of je deze natuurlijke staat van zijn er ook daadwerkelijk laat zijn, is niet direct relevant in deze.
Wat is mijn visie op wat er nu aan de hand is met deze moederrol?
Ik noem vrouwen, energetische en letterlijke moeders vanaf nu even voor het gemak “moeders”. Moeders van deze tijd zoeken hun rol, hun plek in deze maatschappij. Vanuit het traditionele rollenpatroon (moeder thuis voor de kids, pa aan de arbeid ) is een beweging ontstaan waarbij moeders de behoefte kregen om actiever te participeren in het maatschappelijke leven. Ze voelden zich wat eenzaam en opgesloten thuis alleen met de kinderen. Ze wilden ook weleens wat meer onder de mensen zijn en dan niet alleen een bakkie met Beppie van de buren. Ze wilden zich weer wat zinvoller voelen, door werk en arbeid buiten de deur te verrichten. In plaats van alleen maar bezig te zijn met jengelende kinderen, volle luiers en het eeuwige onverzadigbare gat dat we het huishouden noemen. Daarnaast gaf het een bepaalde eigenwaarde door ook geld in het laadje te kunnen brengen en daarmee werd dan de man/moeder balans in het kostwinnerschap enigszins teruggebracht.
Wat gebeurde er met de moederrol?
Uiteraard moesten daar concessies aan gedaan worden. Kids naar opa en oma, kinderopvang, peuterspeelzaal. Noem maar op. Steeds meer creativiteit zorgde er voor dat de kinderen her en der konden en moesten worden ondergebracht.
De moeders van weleer gingen carrière maken en steeds meer gingen ze mee het gezicht en het beeld van het werkende wereldje bepalen. Ze klommen op, ondanks de mate van ongelijkheid die er nog steeds lijkt te heersen in de mannelijke werk wereld. Allerlei behoeften van de moeders werden hiermee vervuld: eigenwaarde, zinvol bezig zijn, voldoen aan verwachtingen, een plek veroveren in de mannenwereld, zelfvertrouwen door uit te blinken.
Hoe zit het dan ondertussen met de behoeften van de kinderen?
De behoefte aan liefde, warmte, verbinding, het willen voldoen aan de verwachtingen van de ouders, aan het willen zijn van een “goed” mens. De behoefte aan veiligheid en geborgenheid?
Hoe verloopt het met die kind behoeften op het moment dat een kind, soms al twee maanden na de geboorte, wordt uitbesteed voor het grootste deel van de dag? Hoe verloopt het met die kind behoeften als het kind op één dag van hand tot hand gaat. Van moeders naar opa en oma of kinderopvang terug naar moeder of papa?
Waar is nu die Beschermvrouw van “onze” kinderen?
Die Beschermvrouw wiens primaire taak het zou mogen zijn om er echt te zijn voor de kinderen? Niet alleen ’s ochtends met een lading uit-bed-stress en ’s avonds met een lading arbeid-stress. Die dan ook nog vaak op de kinderen geprojecteerd en afgereageerd wordt.
Die Beschermvrouw van het echte of het innerlijke kind. Die zorgt voor een veilige en warme thuishaven? Die zorgt voor rust, kalmte, energetische voeding en veel liefde?
Kinderen met een onveilige hechting.
Een onveilige hechting ontstaat als kinderen niet of niet voldoende worden voorzien in hun behoeften vervulling. Rust, voeding, kleding, gezondheid, duidelijkheid, continuïteit, veiligheid, waardering, erkenning, bevestiging, liefde, warmte, verbinding, aanwezigheid van hun veilige ouders.
Om er een paar te noemen.
* Kinderen met een onveilige hechting worden bang, angstig, onzeker en hebben weinig of geen zelfvertrouwen, hebben een eigenwaarde probleem, worden agressief of opstandig, gaan overmatig aandacht vragen of juist aandacht afweren, gaan zich overeten of eten juist weinig, worden heel lichamelijk of nemen juist afstand.
* Kinderen met een onveilige hechting worden beschadigd en geconditioneerd zoals dat heet. De condities, de omstandigheden waarin ze opgroeien, vormen hun gedachten, gevoelens en daarmee hun gedrag.
* Kinderen scheppen niet zelf de condities waarin ze opgroeien. Dat doen de ouders en met name de moeder is de natuurlijke Beschermvrouw van deze condities. Zij weet, vanuit haar Vrouwelijke Energie en dus haar natuur, als geen ander hoe deze veilige hechting er uit mag zien en er uit hoort te zien. Of ze er nu naar leeft of niet. Dat is de vrouwelijke natuur; de rol van de Beschermvrouw voor het Kind.
Kinderen met een geconditioneerd gedrag zijn beschadigd.
Beschadigd omdat ze onvoldoende zijn vervuld in hun behoeften. Deze beschadigingen nemen ze mee naar hun volwassen leven.
De drang ontstaat om in het volwassen leven gedrag te gaan vertonen om de onderliggende pijn van deze onvervulde kind behoeften niet te hoeven voelen.
Als volwassene gaat een kind met onveilige hechting bijvoorbeeld:
Hard werken, veel verantwoordelijkheid nemen, zichzelf bewijzen, perfect proberen te zijn .. de zoektocht van het innerlijke kind naar waardering en erkenning en het (eindelijk) vinden van jouw plek in deze wereld.
Huisje, boompje, beestje en veel salaris om flink te kunnen consumeren .. De zoektocht van het innerlijke kind naar veiligheid. Waarbij materie en relaties moeten dienen als compensatie voor het gebrek aan liefde van thuis uit.
Kritisch uithalen naar anderen .. De zoektocht van het innerlijk kind naar het gevoel om de moeite waard te mogen zijn. Iets dat het van thuis uit niet heeft meegekregen.
Boulimia of anorexia of een buitensporige seksdrang .. Het innerlijke kind in de zoektocht naar rust voor de innerlijke onrust die veroorzaakt wordt een gebrek aan voeding, rust of lijfelijke aandacht van de ouders destijds.
Drugs- en alcoholverslaving, criminaliteit, kindermishandeling.. Het innerlijke kind dat de pijn van het verleden niet meer kan verdragen en verdoving zoekt in buitensporig gedrag of extreme reacties.
Of dit een hele hoge prijs is die we maatschappelijk betalen voor de veranderende rol van de moeder?
In mijn beleving hebben moeders al heel lang, duizenden jaren, niet meer echt de kans gehad om de rol van de Beschermvrouw in te nemen. Ooit, in de oudheid, hadden vrouwen deze rol binnen de gemeenschap. Ze waren moeder, kruidenvrouw, heler, priesteres, de verzorger van de wonden van mannen en kinderen die uit het gevecht terugkwamen. Ze waren prominent en ja, ook Heilig binnen zo’n gemeenschap; ze stonden door hun rol zeer hoog in aanzien.
Die rol is er in de loop van de geschiedenis aardig uitgewerkt. De Kerk, de Romeinen en welke andere mannelijke energie frustraten dan ook, hebben in een paar duizend jaar aardig hun onderdrukkende werk gedaan. De Mannelijke Energie heeft gezorgd voor een aardige overmacht, met de vuist op tafel. De Vrouwelijke Energie is daarmee veroordeeld tot het spreekwoordelijke aanrecht.
Datzelfde aanrecht waar vrouwen nu al tientallen jaren maatschappelijk aan proberen te ontsnappen door “mee te gaan werken”.
Nogmaals, begrijp me goed: dit is niet een verhaal met een pleidooi om vrouwen terug te krijgen naar het aanrecht en om terug te keren naar de maatschappelijke ongelijkheid.
Dit is wel een pleidooi en een oproep voor Vrouwen, letterlijke moeders of energetische moeders, om bij zichzelf nog eens na te gaan of ze niet primair de Heilige Beschermvrouw zijn van het (innerlijke) kind in deze wereld. De Beschermer van liefde, veiligheid, warmte en vooral ook de figuurlijke voeding en verzorging van de innerlijke energie die daarbij hoort.
Of de geprofileerde dadendrang van deze tijd niet tegendraads is aan deze essentiële kerntaak van de Heilige Beschermvrouw van de kinderenergie.
Of dat deze geprofileerde dadendrang en bewijsdrang niet voortkomt uit beschadigingen en conditioneringen en dat je iets of iemand nog wat te bewijzen hebt.
Of dat deze geprofileerde dadendrang niet een doorgeslagen mannelijke energie in jou -als vrouw en moeder- is. Waarmee je op persoonlijk niveau precies hebt laten gebeuren als dat er in de afgelopen duizenden jaren is gebeurd: het onderdrukken van je Vrouwelijke Energie door (nu) jouw eigen Mannelijke Energie.
Ten koste van de kinderen die daarmee gevangen worden in een volwassen cirkeltje dat van generatie op generatie wordt doorgegeven.
Ten koste van de kinderen die daarmee gevangen worden in het hetzelfde cirkeltje als waar jij in gevangen zit. Of je het nu wilt erkennen of niet.
Kinderen hebben die moeder energie nodig en intens veel.
Kinderen hebben een Beschermvrouw nodig
De kinderen zijn de toekomst van de wereld
De kinderen zijn de wereld.
En het zijn de kinderen die in deze huidige maatschappij in hun behoeften vervulling worden bedreigd en onvoldoende worden beschermd.
Tel uit je “winst"
#humandesign #energiewerk #energieopstellingen #familieopstellingen #retraite #healing #healingnature #bewustwording #coaching #ondernemers #moeders #powervrouwen #ervaren #beleven #diepgaan #onderzoek #metime #connect #re-connect #detox #healthy #healthyfood #Tenerife #motivation #inspiratie #fincalosalamos #willianenlindsay.online