We identificeren ons vaak met wat we doen en hebben.
Hoe anderen onze daden, hoe we ons presenteren in het leven beoordelen.
Het leven wordt daarmee 1 grote review.
Vraag op een gemiddelde verjaardag maar eens aan een onbekende om wat over zichzelf te vertellen en de kans is groot dat die persoon vertelt wat ie allemaal doet of heeft. Qua werk, relatie, kids, bezit.
Om zichzelf daarmee een bepaalde waarde aan te meten die jou, hopelijk in bewondering, laat toehoren. Mensen hebben er dan op dat moment ook helemaal geen moeite mee om hier en daar de situatie iets florissanter voor te stellen dan dat ie daadwerkelijk is. Net als op Social media.
Ben je niet onder de indruk van het verhaal van die persoon, dan gooien ze er nog een schepje bovenop. Als dat niet werkt.. draaien ze zich om en zoeken iemand waarbij het wel werkt.
Wat hebben we te bewijzen?
Wat maakt het dat we onze eigenwaarde halen uit wat we doen?
Wat we hebben bereikt of bij elkaar hebben geharkt?
Wie heb je wat te bewijzen?
Of is hier alleen sprake van Bewijsheid i.p.v. wijsheid?
Spreek een gemiddeld persoon eens aan op een bepaalde situatie in zijn of haar leven. Spreek een gemiddeld persoon eens aan op een bepaald gedrag.
Kijk dan eens hoeveel mensen zich gaan lopen verantwoorden, excuses oplepelen om die situatie of gedrag te verklaren en meestal goed te praten. Kijk eens hoeveel mensen zich dan gaan verschuilen achter externe omstandigheden.
Alles om maar geen slechte review over zichzelf af te roepen. Alles om maar geen eigenwaarde te verliezen.
Wat natuurlijk helemaal geen eigenwaarde is, want hij is niet van hunzelf. Die eigenwaarde is in zo´n geval helemaal gekoppeld aan de waarde(ring) die hopelijk wordt gegeven door de omgeving.
Wat heb je te bewijzen?
Een bewijs is iets dat meestal wordt gevraagd n.a.v. een beschuldiging.
Zoals bijvoorbeeld in de rechtbank.
Als je een vermoedelijke dader beschuldigt van iets vreselijks, dan dien je met bewijs te komen om die beschuldiging hard te maken.
Je zou dan kunnen stellen dat, als iemand iets te bewijzen heeft, zo iemand een beschuldiging heeft gevoeld. Iets of iemand heeft die persoon ergens van beschuldigd en er dient bewezen te worden dat het niet klopt.
Alsof je in de rechtbank van het leven zit en je ergens gezien wordt als een vermoedelijke dader.
De misdaad zou dan zijn: niet voldoen aan de verwachtingen van de omgeving en daardoor moet er een bewijs worden geleverd dat die persoon wél in staat is om aan die verwachtingen te voldoen.
Omdat, als dat bewijs van eigen-waarde niet wordt geleverd, er een soort van veroordeling plaats zou kunnen vinden:
Ik veroordeel u tot een levenslang gevoel van Niet Goed Genoeg zijn
Wat heb je te bewijzen?
Dat je wel de moeite waard bent.
Dat je wel aan bepaalde ideaal plaatjes of verwachtingen voldoet.
Ondanks de gedachte bij jezelf dat je dat eigenlijk niet bent of kunt of wilt.
Die gedachte dat je iets te bewijzen hebt omdat je anders een slechte review krijgt, is van jou. Het gebrek aan waardering voor jezelf, is van jou.
Dat is geen eigenwaarde, dat is je eigenwaardeloos voelen. Dat wil je niet voelen, want dat doet pijn en dat gevoel van eigenwaardeloos zijn heb je al heel vaak gevoeld. Dat wil je niet meer.
Dus ga je iets lopen bewijzen, jezelf lopen verantwoorden, een bullshit verhaal ophangen waarvan je hoopt dat mensen daar niet dwars dwars doorheen prikken. Als dat niet lukt dan word je boos, je loopt weg, of je gaat het slachtoffer uithangen. Alles om je maar geen dader te hoeven voelen.
Stel je eens voor: Je hebt niets te bewijzen Je hebt niets te verantwoorden Je hebt niets uit te leggen Je zit niet in het strafbankje Er is geen beschuldiging tegen jou Er is geen rechter die je vraagt om het tegendeel te bewijzen
Er is geen straf voor het feit dat je bent wie je bent
Er is niets of niemand die jou eigenwaardeloos kan laten voelen, anders dan jij zelf
Je hoeft geen strategietjes toe te passen om de ander met open mond van bewondering naar jou te laten kijken.
Je hoeft geen strategietjes toe te passen om de ander een waarde aan jou te geven die je bij jezelf niet voelt.
Je hoeft geen strategietjes toe te passen om in de pas te lopen van wat er ons maatschappelijk met de paplepel wordt ingegoten.
Je hoeft je niet het lep-lazerus te werken of punten te verdienen op het score bord van het leven om van waarde te zijn.
Je hoeft helemaal niets te bewijzen, dat is de mooiste dienst die je jezelf kunt bewijzen. ´Ik pas voor beWijsheid, da´s pas Wijsheid! `