Burn out? Relight my fire!

Burn out, dat komt nu even niet zo goed uit.

Een understatement uiteraard. Toch is het je overkomen en dat is bijzonder onprettig. Opeens kun je niet meer wat je eerst aankon, ineens lijkt bijna alle energie weg te sijpelen als water uit een lekkende emmer, ineens zit je daar en is alles te veel, ineens word je geconfronteerd ook met bijkomende lichamelijke ongemakken.

Het is verdomd lastig om te accepteren dat je zit waar je nu zit en dat er een labeltje aanhangt: burn out.

Maar de wereld draait door en dat verwacht de wereld ook van jou

Ondertussen ´trekt´ van alles en iedereen nog aan je: je werkgever, HR, de bedrijfsarts maar ook je eventuele kinderen, partner, familie.

Ze zijn van je gewend of het is gewenst dat je nog aan van alles en nog wat voldoet en datgene in jou dat van alles probeerde om daar ook aan te voldoen.. doet het niet meer. Het is op, de koek is op, de energie is op. Alles is op, jij bent op.

Ga dat maar even accepteren, dat valt niet mee.

Het is al heel wat geweest om te gaan herkennen dat het wellicht al enige tijd niet meer zo goed ging met jou en je energie. Het is al heel wat dat je nu, noodgedwongen, moet erkennen dat het eenvoudigweg teveel hooi op de vork is geweest. Dat je energie niet oneindig was en je lichaam zo moe is, dat het zich even tijdelijk heeft teruggeschakeld en alleen nog de essentiële onderdelen draaiende houdt.

En nu? Hoe kom ik hier z.s.m. vanaf?

De vraag is meestal: `hoe kom ik hier zo snel mogelijk weer vanaf? ´

Daarvoor is de volgende tegenvraag minstens net zo belangrijk: ´hoe ben ik er aan gekomen? ´

Waarom is er een situatie ontstaan waarin je structureel meer energie hebt gegeven aan je levensomstandigheden dan dat het je energie hebt opgeleverd? Wat dat is natuurlijk wat er is gebeurd: je hebt meer energie weggegeven aan van alles en nog wat en er minder energie voor teruggekregen waardoor je innerlijke batterij langzaamaan leeg is gelopen.

Waar heb je dan al die energie aan weggegeven?

De meest voor de hand liggende antwoorden zijn natuurlijk: je baan, je werk, je werkomstandigheden, je partner, je gezin, je kids, je familie, al je sociale activiteiten. Noem maar op. Allemaal factoren vanuit je omgeving die dus buiten jezelf liggen.

Mag ik er paar factoren noemen die wellicht ook hebben bijgedragen en die niet buiten jezelf liggen?

- Loyaliteit oftewel moeite hebben met het aangeven van je grenzen;

- Zorgzaamheid oftewel altijd klaar staan voor anderen en anderen voorop stellen

- Verantwoordelijkheid oftewel je continu zeer verantwoordelijk voelen voor dat wat er gedaan moet worden of dat wat jij meent dat er van jou verwacht wordt

- Perfectionisme oftewel niet snel tevreden zijn en het uiterste van jezelf vragen

- Doorzettingsvermogen in het extreme oftewel doorgaan, ook als het tegenzit

- Onzekerheid oftewel jezelf niet goed genoeg vinden of jezelf vergelijken met anderen

- Prikkelverslaafd zijn oftewel altijd actief of aanwezig zijn, lastig stil of alleen kunnen zijn

- Hoog sensitiviteit oftewel weinig prikkels kunnen verdragen en meer verwerkingstijd nodig hebben dan gemiddeld

- Lage frustratie tolerantie of niet stress bestendig oftewel je bent snel gefrustreerd, gespannen of gepikeerd)

Herken je er een paar bij jezelf? Besef je dan 1 ding heel goed: het is heel lastig om factoren buiten jezelf, in je omgeving, te veranderen.

Je kunt er aan gaan lopen trekken, sleuren, je kunt er boos over worden.. maar vaak veranderen die omstandigheden buiten jezelf niet.

Waar je wel invloed op hebt zijn de innerlijke factoren, zoals de 9 die ik net heb genoemd.

Stap 1 is ze herkennen.

Welke factoren herken je bij jezelf en durf je te erkennen dat ze een rol hebben gespeeld in het ontstaan van je burn out?

Durf je dan ook te erkennen, stap 2, dat het jouw verantwoordelijkheid is om hier iets aan te doen en dat dit proces een hogere prioriteit heeft dan het proberen te veranderen van de externe factoren?

Durf je te erkennen dat er in je verleden een innerlijke programmering is ontstaan, vanuit angsten, die je hebben aangezet om die persoonlijke factoren een grote rol te laten spelen in je leven? Elk kind is hoog sensitief geboren. Iedereen heeft dat van nature. De vraag is: wat doe je er mee en gebruik je hoog sensitiviteit om de verantwoordelijkheid voor het ongemak of ongeluk van een ander op je te nemen? Geen enkel kind is perfectionistisch geboren, dat word je gaandeweg. Waarom? Daar kan een heel scala aan redenen onder liggen die allemaal 1 ding gemeen hebben: ze komen uit je verleden en vaak uit je kind tijd.

Acceptatie is de 3e stap. Accepteren dat het is gegaan zoals het is gegaan, dat je zit of ligt waar je nu zit en dat je deze crisis nodig had om aan jezelf te gaan werken. Zonder spijt, schaamte of schuldgevoel. Omdat je anders was blijven doorrijden op ramkoers-betonnen -muur. Dat het nodig was om in deze crisis terecht te komen om eindelijk de pijnlijke stukken uit je verleden te gaan herkennen, erkennen, accepteren en, stap 4, te gaan transformeren.

Transformeren in wat?

Heel simpel: transformeren van angsten in zelf-liefde. Geen woeziewoezie taal. Meer leven vanuit liefde voor jezelf, voor wat goed is voor jou, wat jou energie oplevert.

En minder vanuit de angst om niet te voldoen, om je niet veilig of gewaardeerd te voelen of om te kort te komen. Meer leven vanuit zelf-liefde en dus meer vanuit innerlijke rust en kalmte. Minder meegesleurd worden in de hectische hotemetoten maatschappelijke kaders en je eigen kaders scheppen die wél bij je passen.

Gaan we aan de slag?

Zes maanden online wekelijks een Zoom call met coaching, innerlijk kind werk, Human design (om inzichten te krijgen in jouw unieke Jij,, je kwaliteiten én je valkuilen) en geleide meditaties gericht op de praktijk en jouw issues.

Kijk op: www.willianenlindsay.online bij ons 6 maanden programma