Corona als boodschapper van het Leven

Er is al veel gezegd en geschreven over de Corona crisis. Voor- en tegenstanders rollen over elkaar heen om elkaar te overtuigen van ieders gelijk of waarheid. Ik wil met deze blog inzichten geven in de diepere achtergrond van een virus op wereldniveau en wat de boodschap van het virus zou kunnen zijn. De boodschap? Hoezo boodschap?

Als ik iets heb geleerd vanuit mijn eigen persoonlijke ontwikkelingstraject, dan is het wel dat elke crisis in mijn persoonlijke leven op mijn pad kwam: * omdat ik deze crisis onbewust aantrok vanuit mijn eigen denkpatronen en dus angsten; * omdat die desbetreffende crisis een verborgen boodschap met zich meedroeg van waaruit ik lering mocht trekken, de les mocht lezen en de boodschap mocht gaan omzetten in doen, zijn of laten.

Wat zou dan de boodschap kunnen zijn van de Corona crisis?

Daarvoor wil ik eerst even kijken wat er in essentie is gebeurd. Er is een virus opgedoemd. Of dat is overgebracht omdat Batman op vakantie was en heeft rondgefladderd op een dierenmarkt in Wuhan, of dat Dr. Fauci heeft samengespannen met de Chinese copy-paste variant van Dr. Faustus, laat ik hier even in het midden. En mocht Big Bill hier een rol in hebben gespeeld dan komt hij ooit ook wel ’n keer in zijn eigen WaterGates schandaal terecht en zal ie met z’n billen bloot gaan op zijn spijkerbed van vaccinatienaaldjes. Dat laat ik even allemaal in het midden if you don’t mind.

Het virus dus. Wat heeft dit virus energetisch veroorzaakt?

Juist, angst! En wat is de moeder van alle angsten? Opnieuw bingo... dat is doodsangst. De angst om dood te gaan. Linksom of rechtsom is ons aangepraat dat we hier te maken hebben met een virus dat dodelijk kan zijn en dat het merendeel van onze simpele zielen zal infecteren. Wat “triggert” doodsangst? De angst dat het leven concreet bedreigd wordt en dat het “zomaar” voorbij kan zijn als één van die Corona kornuiten je bij de lurven grijpt.

Angst is een afgeleide van een gedachte. Er dient eerst een gedachte te zijn die je iets wijsmaakt. In dit geval een gedachte over het virus die je jezelf hebt laten influisteren door overheden, deskundigen en gezondheidsorganisaties. Want die zullen het wel weten, die hebben autoriteit. De gedachte gaat over een levensbedreigende situatie en aangezien we over het algemeen als de dood zijn van de dood grijpt doodsangst ons bij de keel. Even generaliserend natuurlijk. Dat is ook gebeurd, kijk en lees om je heen. Het grijpt ons bij de keel en als we besmet raken, ons bij de keel grijpt, komen we letterlijk in ademnood!

Waarom dan?

Gedachten ontstaan in het hoofd, in de ratio die nu even niet meer echt rationeel na kan denken want de angst neemt het systeem over. De mens als geheel en in z’n algemeen is zover geëvolueerd dat we voornamelijk vanuit ons hoofd zijn gaan bestaan. Mensen die leven vanuit gevoel of intuïtie of in verbinding met de natuur zijn we “zweef- of mallemolens” gaan noemen. Vanuit ons hoofd willen we alles be-grijpen. We willen letterlijk naar de materie grijpen, deze vastpakken, verklaren en controleren. Want dan voelen we ons veilig. De grijp- en graaicultuur is elk uur opnieuw uitgegroeid tot een nog groter heilig vuur.

Niet voor niks heet dit virus Corona -kroon- en een kroon zet je op je hoofd. Als ultiem symbool voor de bekroning van het hoofd, de ratio, symbool voor het willen be-grijpen. Oh wee als er dan iets op ons pad komt dat dit instabiele en zelf bedachte kaartenhuis aan het wiebelen maakt. Want dat is het enige dat Corona doet. Het veilig gewaande kaartenhuis, waarmee we zelfs een soort van invloed denken te hebben op de dood, staat te wiebelen en wankelen als een dronken zeeman op het hellende dek van de zinkende Titanic. Opeens beseffen we ons weer dat niet ons hoofd, ons be-grijpen, Heer en Meester is met een Gouden kroontje op z’n bolletje. Arrogant gezeteld op zijn rijkversierde troon hoog uittorenend boven de massa.

We worden herinnerd dat ook onze vermeende superioriteit onderhevig is aan sterfelijkheid. En we zijn ook sterfelijk op het moment dat we zo ons leven inrichten. Een leven dat feitelijk helemaal niets met leven te maken heeft en alles met overleven. Zeker op momenten van doodsbedreigingen ten aanzien van onze zeepbelletjes die we zo zorgvuldig geblazen hebben. En die oh zo kwetsbaar blijken te zijn.

Het virus wil ons juist iets duidelijk maken. Dat is dat het Leven zich in ons wil vestigen door ons juist nadrukkelijk te wijzen op onze overlevingsmodus waar we in terecht gekomen zijn. Waardoor we zijn afgedwaald van ons Levenspad, van onze beZieling.

Net zoals kanker eigenlijk ook doet. Kankercellen gedijen in een zuurstofarme omgeving; daar waar gezonde cellen een zuurstofrijke omgeving nodig hebben. Zodra je van alles doet in je leven waardoor er een zuurstofarme omgeving in je lichaam ontstaat, kunnen de gezonde cellen niet overleven. Ze verstikken. Zoals de mens nu ook zichzelf ook aan het verstikken is op allerlei manieren, ook zonder de "Ik-heb-je-Beet-hovens Symfonie van Besmetting in C majeur". Wat doet het lichaam vervolgens om jouw leven nog even te kunnen redden en rekken in de hoop dat je tot inzichten komt die leiden van overleven (stress, verkeerde voeding, verslavingen etc.) naar het omarmen van Leven? Het ontwikkelt cellen die overleven in jouw zuurstofarme lichaamsomgeving en feitelijk rekken ze daarmee nog even de onvermijdelijke uitkomst als je niet overstapt van Overleven naar Leven.

In feite “vraagt” dit virus ons om een keuze te maken tussen Leven en Dood. Om tot het inzicht te komen dat Leven niets te maken heeft met het dagelijkse overleven van de moderne mens. Dat Leven alles te maken heeft met leven vanuit je intuïtie, je gevoel, je oprechte verbindingen van mens tot mens en van hart tot hart. Dat Leven gaat over Liefde en daarmee uiteindelijk ook over onsterfelijkheid, de energetische overwinning op de fysieke Dood door te Leven. Als je nu feitelijk niet echt leeft, wat ben je dan? Mors(e)dood; je laatste S.O.S. signaal tikkend in de hoop dat er een reddingsboei voorbij komt gedreven. Tegen beter weten in.

Daarvoor mag je je eigen Leven in eigen handen nemen.

Wat betekent dat je uit het kudde patroon mag stappen van de maatschappelijke dogma’s en voorgekauwde "power to the few" programma’s die je schoorvoetend of zelfs heel gewillig aanneemt als “het beste voor jou”. Het spijt me, de macht in deze wereld die jou dit heeft wijsgemaakt, heeft maar één doel: dat is om jou in de overlevingsmodus aan een bungee koord te laten bungelen zodat de touwtjes vooral niet in jouw handen komen te liggen. Je bent bang om de controle te verliezen in de Overlevingsmodus? Dream on, je hébt helemaal geen controle, alleen illusies. Om te Leven mag je uitgroeien tot een autonoom en authentiek individu vol vertrouwen in de verbindingen met je Levensenergie. Dan kom je Thuis, zelfs als je tijdens een Lock down vast bent komen te zitten in een paniekerig reagerend Neverland: onze huidige maatschappij geregeerd door president Ali-Baba Be-grijp en zijn minstens 40 zeer deskundige mede-rovers die never nooit voor jou “Sesam open U” zullen roepen of regelen.

Dat mag je zelf doen. De keuze is reuze: Leven of Dood. Klinkt dat hard? Ben je na een hele diepe slaap ooit op tijd wakker geworden van een heel zacht klinkende wekker? Ik niet.

Uiteraard willen we jou met liefde en plezier een helpende hand toesteken. Kijk op www.willianenlindsay.online en neem contact met ons op als het voor jou goed voelt.