Mijn naam is Willian en ik ben de trotse partner van Lindsay.
In deel 1 van deze blogs over “Nee verkopen en grenzen aangeven” las je mijn verhaal. In elk geval mijn verhaal van een aantal jaren terug en ja, af en toe is dit zeker nog van toepassing. Ben ik ook nog steeds lerende en struikel ook nog af en toe in de valkuil om niet voor mezelf te kiezen.
Jarenlang heb ik mezelf voorgehouden dat er niet zoiets bestaat als mensen die TE goed zijn voor deze wereld. Alleen dat er mensen bestaan die daar niet mee om kunnen gaan. Ik geloof nog steeds in dat principe.
Alleen, het hielp mij geen steek verder. Ik kan mezelf dan wel een (TE) goeie vent vinden ..mensen die daar dankbaar gebruik en misbruik van maken dreven nog steeds op hun reddingsvlotjes door mijn leven.
Met alle vervelende gebeurtenissen en gevoelens van schuld, schaamte en spijt bij mij van dien. Waarom schuld, schaamte en spijt? Omdat het me toch steeds weer een zere neus opleverde van de deksel die er elke keer weer opklapte. De deksel van teleurstelling, frustratie, onbegrip, niet écht gezien worden, eenzaamheid, verdriet en nog bakken vol van dit soort opbeurends.
Eén inzicht was voor mij uitermate verhelderend en daarover vertel ik je graag meer in deel 3 van deze serie.
Tot snel!