Deze blog is speciaal voor mensen die zich afvragen hoe ze toch ooit zijn ingestapt in het werk dat ze doen of voor mensen die wel doen wat ze leuk vinden en tegelijkertijd niet zo blij zijn met de manier waarop hun werkgever met hen omgaat.
Hoe komt het toch dat je werk doet dat je eigenlijk helemaal niet leuk vindt?
Het meest voor de hand liggende antwoord is: “ Het betaalt de rekeningen en dat vervult mijn behoefte aan veiligheid” Een ander veel gehoord antwoord: “ik ben hier in het verleden nou eenmaal ingerold en dit is wat ik kan en dat voelt veilig en vertrouwd, ondanks dat ik niet happy ben met het werk dat ik doe”
Herkenbaar? Lees dan gerust verder.
In mijn beleving is alles energie en frequentie. Je trekt aan wat je (onbewust) uitstraalt. Wat betekent dat je het werk, of je werkgever, onbewust hebt aangetrokken vanuit de voorbeelden, je gedachten, je gevoelens en je gedrag. Die hebben je keuzes bepaald en dat doen ze nog steeds. Tot je jezelf bewust wordt van deze onbewuste drijfveren en je oprecht gaat kiezen voor dat wat bij jou past.
Hoe werkt dat dan of beter gezegd: hoe werkt dat dan niet?
Een aantal mogelijkheden zet ik hier voor je op een rijtje:
1. Je werk dat je nu doet ligt in het verlengde of is grofweg hetzelfde als dat van je vader of moeder (in het verleden) . Laat dit eens even bezinken. Hoeveel mensen ken je wel niet, en misschien ben je er zelf 1 van, die (ongeveer) hetzelfde werk doen of bij dezelfde werkgever werken als je vader of moeder vroeger? Hoeveel zonen van vader-voetballers gaan zelf geen poging wagen. Kijk naar Max Verstappen, een succesvol voorbeeld van iemand die dezelfde lijn heeft gekozen als zijn vader. De mensen die ook op kantoor werken, net als hun vader. Ik had in mijn coaching een vrouw die militair was geworden, net als haar vader. Of een dame die bij Volkswagen ging werken, net als haar vader. En beiden waren daar niet gelukkiger van geworden. Ik ben zelf ook een voorbeeld. In het verleden kwam ik terecht op kantoor bij Philips. Mijn vader had daar ook ooit gewerkt en werkte toen nog steeds op kantoor bij een ander bedrijf.
Waarom? Op de eerste plaats zijn onze ouders een voorbeeld en een goed, of minder goed voorbeeld, doet al gauw volgen. Want het voelt bekend, veilig en vertrouwd om zo’n zelfde keuze te maken. Mijn openbaring kwam toen ik me besefte dat ik mezelf de lolly uit de pantalon aan het werken en studeren was om maar promotie na promotie, salarisverhoging na salarisverhoging te realiseren. Waarom? Ik besefte me dat ik onbewust, en daar werd ik me vervolgens ten volle bewust van, in een soort van competitie met mijn vader zat. Mijn gedachte was: “als ik het maar voor elkaar krijg om meer te verdienen dan hij ooit voor elkaar heeft gekregen .. DANNN krijg ik vast wél de waardering waar ik blijkbaar nog steeds op hoopte” . Je raadt het al: financieel haalde ik mijn doel, de zo gewenste waardering kwam niet. Dat was voor mij tegelijkertijd het besef moment dat mijn werk mij niet echt voldoening meer gaf. Ik wilde iets meer zinvols met en voor mensen gaan doen. En open ging de volgende valkuil want opnieuw was de drijfveer om dáár dan maar mijn waardering vandaan te gaan halen. Die “dorst” was er nog steeds. Gelukkig kwam ik daar op tijd achter. Nu doe ik nog steeds “iets zinvols” voor en met mensen. Het grote verschil is dat ik dit nú op de 1e plaats doe voor mezelf, omdat het mijn passie is en ik mezelf daarmee waardeer. Secundair is het mooi meegenomen dat ik daar andere mensen ook wijzer en bewuster mee kan maken.
2. Je laat je (vaak onbewuste) keuze voor je werkgever afhangen van dat deel van het bedrijfsimago waarvan je de karaktereigenschap bij jezelf mist OF waar je jezelf juist veilig en vertrouwd bij voelt omdat het een eigenschap is die jij ook hebt. Het merk van je potentiële werkgever straalt bijvoorbeeld zelfvertrouwen, stabiliteit, veiligheid, soliditeit, saaiheid uit. Noem maar op. Stel dat je zelfvertrouwen mist bij jezelf. Hoe graag wil je dan niet werken bij een merk of bedrijf dat lijkt te bulken van zelfvertrouwen of kracht? In de hoop dat iets van dit bedrijf of merk op jou gaat afstralen en jij een beetje van die eigenschappen over mag nemen.
Of het tegenovergestelde: jij bent iemand die heel veel behoefte heeft aan veiligheid, controle, stabiliteit, vastigheid. Dan kies je wellicht eerder voor een werkgever zoals de Overheid of, zoals in Eindhoven vroeger waar ik vandaan kom, voor een baan bij Philips. Dat was destijds een garantie voor het leven!
3. De werkgever waarvoor je kiest “resoneert” op één of andere manier met jouw ervaringen uit het verleden en omdat je daar herkenning bij voelt, wordt je tot die werkgever aangetrokken. Bijvoorbeeld een hele kille bedrijfssfeer ( notaris kantoor ) of een hele dominante of formele organisatie cultuur. Of een bedrijfscultuur waar continu gemanipuleerd wordt en waarin de “survival of the fittest” mentaliteit hoogtij viert. Dit lijkt misschien een beetje op de onbewuste motieven zoals genoemd bij punt 2. Dat is toch niet helemaal zo. In dit geval kies je voor een sfeer en energie van een werkgever die je ergens nog kent van vroeger thuis. Afstandelijk, kil, perfectionistisch, kritisch, misschien zelfs agressief, nooit echt waardering en nooit echt goed genoeg of voldoende. Nooit het gevoel krijgen dat je gewaardeerd wordt, anderen die voorgetrokken worden; niet op basis van kennis en ervaring maar op basis van de gun factor. Of zoals mijn oude leidinggevende zei: " kennis is minder belangrijk dan het hebben van kennissen binnen het bedrijf ".
Kijk zo eens naar je werkomgeving en leg die eens naast je oude thuissituatie. Zie je overeenkomsten? Zo ja, dan heb je onbewust gekozen voor dat wat veilig en vertrouwd voelt, niet voor dat wat jou gelukkig maakt.
4. Je kiest voor een werkgever die je niet echt zekerheid, duidelijkheid of de garantie van continuïteit biedt. Deze werkgever blijkt een soort van “bindingsangst” te hebben; de angst om mensen, werknemers, echt aan zich te binden en te koesteren. En dat terwijl jij nou net de angst hebt om geen vastigheid en stabiliteit te vinden bij je werkgever. Een soort arbeids-verlatingsangst. De angst dat je op een dag toch niet gaat voldoen en dan, in vrij rap tempo, wordt bedankt voor bewezen diensten en daar is de deur.
Of de angst als drijfveer om nog harder je best te doen, nog meer verantwoordelijkheid op je te nemen in de hoop dat je wel voldoet in de ogen van je werkgever wat je uiteindelijk uitput. Als je dan aangeeft dat je het niet meer redt in dit tempo, dat je dan te horen krijgt dat je wellicht toch niet de juiste persoon voor deze job bent. Om vervolgens te zien dat er een jonge hond wordt aangetrokken met meer energie dan jij, wetende dat deze ooit ook net zo makkelijk bedankt en vervangen gaat worden.
Een nieuwe kijk op je werk of werkgever
Als je zo eens naar je huidige werkgever kijkt. Of naar het werk dat je doet. Kun je dan ergens inzien dat er een reden is waarom je die werkgever of dat werk zelf (onbewust) aangetrokken hebt? Vanuit je ervaringen en conditioneringen vanuit je verleden? Dat je keuzes hebt gemaakt, of keuzes hebt laten maken voor jou, die weliswaar ergens vertrouwd en veilig voelen? Omdat je deze situaties ergens herkent vanuit je verleden? En dat deze keuzes je tegelijkertijd niet gelukkig maken. Je niet echt plezier laten beleven aan al die uren van je leven die je bij deze werkgever of aan dit werk besteed?
Wat dan?
“Mja Willian, ik besef me dit allemaal best wel als ik eerlijk ben. Maar ja, de schoorsteen moet roken en ik stook bést dikke blokken hout, de kids moeten naar school, mijn huis en auto moeten worden afbetaald, mijn levensstijl kost nogal wat. Dus ja.”
Snap ik. Been there, done that!
Hopelijk snap je dan ook dat er een disbalans is ontstaan in wat je allemaal geeft op het gebied van je werk en dat je er minder voor terugkrijgt dan je zou willen. Geen of weinig passie, voldoening, enthousiasme, inspiratie, bezieling, energie.
Hopelijk snap je dan ook dat deze situatie je op een dag opbreekt en je mag uiteraard hopen dat die dag nog lang wegblijft. Besef je wel dat die dag elke dag een dag dichterbij gekomen is.
Nu heb je nog de keuze om voor jezelf op onderzoek uit te gaan naar wat je echt zou willen doen en bij wat voor een soort werkgever, of voor jezelf als zelfstandige.
Ben je momenteel zonder werk?
Besef je dan dat dit een perfecte gelegenheid is om eens de balans in je leven op te maken en om te onderzoeken wat en hoe jij graag je werk zou willen doen. Zie het als een reset moment. Ga niet meteen als een dolle wanhopige op zoek naar meer van hetzelfde in de volgende job om het gevoel van minderwaardigheid of falen weg te vegen. Dat gevoel is niet van nu, dat gevoel was er al voordat je in deze situatie terecht kwam.
Zinvolwaardig werk doen
Ga op onderzoek uit. Naar wat wel zou kunnen werken voor jou. Wat zou je dan doen en waar? Op het moment dat je jezelf helemaal vrij voelt om keuzes te maken die helemaal passen bij jou. Zonder dat geld of inkomen meteen primair wordt gemaakt maar secundair. Wat zou je dan gaan doen, als geld geen belemmering zou zijn? En ja, geld is de realiteit. Zonder brood op de plank is de plank leeg, net als de maag. Ik stel je alleen de vraag: “zou het kunnen, dat wanneer je doet wat je echt leuk vindt, op een plek die echt bij je past .. dat dan het geld als “vanzelf” volgt? Je trekt aan wat je uitstraalt. Positieve energie trekt positieve energie aan. Geld is energie. Negatieve energie trekt negatieve energie aan. Gedachten over tekorten trekken een tekort aan geld aan en dan is geld negatieve energie. Jouw energie bepaalt wat jij aantrekt.
Coaching die werkt
Voel je jezelf hier door aangesproken? Voel je de behoefte om hierin door mij begeleid te worden? www.willianenlindsay.online
